تحليل شبكه كنشگران فنون جمع آوري و بسته بندي محصولات خرما در ناحيه جنوبي استان سيستان و بلوچستان

در حوزه اقتصاد نخلداري، شيوه هاي سنتي جمع آوري و بسته بندي محصول خرما از مهمترين مسائلي است كه بازاريابي و سود آوري آن را با چالش جدي مواجه كرده است. درك اين مساله مستلزم رديابي شبكه اي ناهمگن از كنشگران انساني و غير انساني است. از اين رو پژوهش حاضر به شناسايي شيوه هاي جمع آوري و بسته بندي خرما در ناحيه مورد مطالعه و در پي آن به رديابي و ساخت رابطه هاي فضايي بين كنشگراني مي پردازد كه در اين زمينه نقش دارند. جامعه آماري در اين پژوهش كيفي شامل 17493 بهره بردار خرما و 32 نفر كارشناس كشاورزي است. اندازه نمونه به روش نمونه گيري هدفمند(گلوله برفي) و معيار اشباع داده ها حدود 111 نفر بهره بردار و 16 نفر كارشناس مي باشد. جمع آوري داده ها به روش مصاحبه عميق با ميانگين 60 دقيقه صورت گرفت. براي تحليل داده ها از نرم افزار NVIV 10 استفاده شد و استنتاج نهايي براساس استدلال لاتور (1987) به روش «ترجمه» صورت گرفت نتايج نشان داد كه رابطه هاي فضايي چندگانه اي بين كنشگران (انساني و غيرانساني) وجود دارد و بر اساس، دلالان خرما، موقعيت جغرافيايي، اقليم، نخل خرما، بازار هدف، سرمايه، بهره بردار، سردخانه و دولت به ترتيب شبكه گسترده تر و قوي تري از رابطه ها را شكل داده و به مثابه بازيگران كليه ي عامليت يافته اند.