معرفي روانشناسي وجودي و نسبت آن با ساير مكاتب روانشناسي

سوالات گوناگون مهمي مثل در زندگي مثل «فايده اين زندگي چيست؟» «معناي آن چيست؟» «چرا من اينجا هستم؟» مواجه هستيم. نظريه وجودي يا اگزيستانسيال كه الهام بخش روانشناسي وجودي محسوب مي‌شود در تلاش است تا به بسياري از اين سؤالات پاسخ دهد. اين نظريه، يك فلسفۀ چند صد ساله است كه مدت‌ها توسط فيلسوفان معاصر مورد بحث بررسي قرار گرفته است و مفاهيمي همچون آزادي و انتخاب شخصي را در بر مي‌گيرد. نظريه وجودي مدعي است كه انسان، وجود و معناي خود را انتخاب مي‌كند. فيلسوف اروپايي، سورن كي‌ يركگور، يكي از اولين فيلسوفان نظريه وجودي است. فردريش نيچه و ژان پل سارتر با پيروي از كي‌ يركگور ايده‌هاي اين نظريه را بسط دادند. اين فيلسوفان معتقد بودند كه خودآگاهي و احترام به خود تنها راه شناخت هويت خود است. آنها معتقد بودند كه رشد فردي ضروري است زيرا همه چيز دائماً تغيير مي‌كند. زندگي هميشه در حال تحول است و تنها عامل ثابت، مسئوليت يك فرد براي تصميم‌گيري در لحظه است كه مي‌خواهد چه باشد و چگونه باشد در اين مقاله به معرفي روانشناسي وجودي پرداخته مي شود و نسبت آن با ساير مكاتب بررسي مي شود.