بررسي ارتباط بين پايبندي به نماز و بهداشت روان و كاهش فشارهاي عصبي از ديدگاه دانشجويان دانشگاه آزاد بيرجند

هدف: بررسي ارتباط بين پايبندي به نماز و بهداشت روان و كاهش فشارهاي عصبي از ديدگاه دانشجويان دانشگاه آزاد بيرجند مي باشد. اين تحقيق از بعد هدف از نوع كاربردي و از لحاظ روش اجرا از نوع توصيفي – همبستگي مي باشد.روش جمع آوري اطلاعات: براي سنجش تقيد به نماز از پرسشنامه محقق ساخته كه شامل 20 سوال مي باشد استفاده شده است. براي سنجش بهداشت روان از پرسشنامه(GHQ28)(سلامت رواني عمومي گلدبرگ)كه شامل 28 سوال مي باشد و براي سنجش فشار هاي عصبي(استرس) از پرسشنامه(DASS21) كه شامل 21 سوال مي باشد استفاده شده است.اين پژوهش داراي روايي صوري و محتوي مي باشد. در پژوهش حاضر پايايي به روش آلفاي كرونباخ براي مقياس هاي سلامت عمومي، پايبندي به نماز و استرس به ترتيب 91/0 ، 96/0و 82/0 به دست آمد كه نشان دهنده همساني دروني بالاي گويه ها و قابليت اعتماد پرسشنامه ها در افراد نمونه ي اين پژوهش بود.جامعه آماري كليه دانشجويان دانشگاه آزاد بيرجند كه تعداد آن ها 20935 مي باشد كه حجم نمونه از جدول مورگان 377 نفر به دست آمد.روش نمونه گيري اين پژوهش به صورت تصادفي طبقاتي انجام شده است. در بخش آمار توصيفي، از ويژگي‌هاي دموگرافيك افراد (مانند جنسيت، سن، وضعيت تاهل، دانشكده محل تحصيل و سال تحصيلي دانشگاهي) استفاده شده و در بخش آمار استنباطي نيز براي بررسي سوال هاي پژوهش از ضريب همبستگي گشتاوري پيرسون، آزمون هاي تي مستقل، تحليل واريانس يك راهه، كروسكال واليش بهمراه آزمون هاي تعقيبي استفاده شده است.نتايج تحقيق نشان داد كه با بيش از 99 درصد اطمينان مي توان گفت بين تقيد به نماز و بهداشت روان و كاهش فشارهاي عصبي در بين دانشجويان دانشگاه آزاد ارتباط معني داري وجود دارد.