كاربرد رويكرد ريزنماي اقتصادي در بررسي اثر خشكسالي استان گيلان و قزوين

امروزه بشر در جريان شتابان توسعه، به جهت تامين آب با مشكلات زيادي مواجه شده است. اين موضوع، وضعيت را در اقليم هاي خشك و كم بارش كه در اثر وقوع خشكسالي ها و برداشت بي رويه از ذخائر آب هر بيشتر دچار تنش هستند، بحراني تر مي كند. محدوديت منابع آب شيرين در بسياري از كشورها به يك معضل جدي بدل شده به طوري كه توانسته رشد اين كشورها را تحت شعاع خود قرار دهد. در بررسي اثرات خشكسالي از نظر مقايسه اقتصادي بين دو استان، تنها اين بخش كشاورزي نيست كه حائز اهميت است، بلكه ساير بخش هاي اقتصادي، اجتماعي و سياسي نيز در كاهش اثرات آن نقش دارند. هدف از پژوهش حاضر مقايسه تاب پذيري اقتصادي دو استان گيلان و قزوين در برابر خشكسالي مي باشد تا مشخص شود كدام استان مقاومت اقتصادي بيشتري را در برابر خشكسالي داراست. بدين منظور ابتدا شماتيكي از شرايط اقتصادي دو استان و ميزان وابستگي اقتصاد آن ها به بارش هاي سالانه بيان شد، سپس با بررسي شاخص هاي اقتصادي هر استان و مقايسه آن ها با يكديگر، مشخص شد استاني كه داراي تنوع اقتصادي است، مقاومت بيشتري را در مواجهه با خشكسالي دارد. نتايج نشان داد استان گيلان با دارا بودن بارش سالانه بيشتر نسبت به استان قزوين و خشكسالي كمتر نسبت به آن، آسيب پذيري بيشتري را در مواجهه با خشكسالي نسبت به استان قزوين متحمل شده است كه اين موضوع به جهت تمركز اقتصاد اين استان بر اقتصاد تك محوري (كشاورزي) است.