ارزيابي روش‌هاي تجربي تخمين تبخيروتعرق پتانسيل در كرمان

تبخيروتعرق مهمترين پارامتر در چرخه هيدرولوژي و انرژي است. براي به دست آوردن مقدار تبخيروتعرق هر گياه متداولترين روش، محاسبه مقدار تبخيروتعرق پتانسيل و ضرب آن در ضريب گياهي هر محصول است. روش هاي مختلفي براي محاسبه تبخيروتعرق پتانسيل وجود دارد كه دقيق ترين آن استفاده از لايسيمتر است ولي به دليل هزينه بر بودن و نگهداري ويژه معمولاً فقط در مراكر تحقيقاتي از آن استفاده مي‌شود. متداولترين روش تخمين تبخيروتعرق پتانسيل استفاده از معادلات تجربي و ارزيابي نتايج معادلات تجربي با داده هاي لايسيمتري است. در اين تحقيق 29 معادله تجربي از گروه هاي چهارگانه دمايي، تشعشعي، رطوبتي و تركيبي براي كرمان انتخاب و نتايج آن براي دو سال 1376 و 1377 با داده هاي لايسيمتري در منطقه مورد مقايسه قرار گرفت. پس از كاليبره و صحت سنجي نتايج حاصل از معادلات تجربي، مشخص شد كه روش هاي ماهرينگر و صاتل‌ورث با مقادير RMSE، 19/1و 15/1 ميليمتر بر روز بهترين شيوه تخمين تبخيروتعرق پتانسيل در كرمان هستند. با اين وجود تعداد روش‌هايي كه از بخش دمايي و تشعشعي برآورد بهتري از تبخيروتعرق پتانسيل را ارائه دادند، بيشتر بوده و قابل اعتماد هستند.