مدل سازي و پيش بيني تغييرات خشكسالي در استان كردستان نمونه موردي: ايستگاه هواشناسي سنندج

افزايش يا كاهش بارندگي نسبت به شرايط نرمال كه اولي موجب افزايش خطر سيل و دومي باعث خشكسالي مي شود، پيامدهاي اقتصادي – اجتماعي متفاوتي به دنبال دارد. آگاهي از توزيع احتمال بارندگي ها در زمينه مناسبي براي برنامه ريزي منابع آب فراهم مي آورد. اين آگاهي از جمله به كمك روش هاي ديناميكي و آماري ميسر خواهد شد، در اين پژوهش احتمال حالت هاي خشك، متوسط، مرطوب، خيلي مرطوب بر اساس بارش هاي سالانه ايستگاه سينوپتيك سنندج بر اساس قوانين احتمالي به صورت فرآيندهاي تصادفي و با استفاده از زنجيره ماركوف مدلسازي و مورد تحليل قرار گرفت. برازش داده هاي بارش بر زنجيره ماركوف حاكي از آن است كه احتمالات حاصله براي خشكسالي ، مجموع حالات ترسالي و بارش نرمال( متوسط) به ترتيب16، 51 و 53 درصد مي باشد. علاوه بر اين نتاج حاصل از ماتريس احتمال تغيير حالت فراواني گوياي احتمال وقوع وضعيت بلند مدت بارندگي متوسط است، از اين محاسبات نتيجه گرفته مي شود كه بيشترين بارش هايي كه در اين ايستگاه رخ مي دهد بارش هاي متوسط اطراف ميانگين بلند مدت سالانه مي باشد و احتمال وقوع ترسالي تقريبا 4/2 برابر احتمال وقوع خشكسالي مي باشد.