حذف فلزات سنگين از فاضلاب با استفاده از گياه پالايي، جاذب هاي آلي و نانو جاذب

فلزات سنگين نوعي از آلاينده هاي پايدار مي‌باشند كه در طبيعت تجزيه نشده و مي توانند همراه پساب يا فاضلاب صنايع مختلف به محيط زيست وارد شوند. معمولاً اين فلزات به مقدار كمي براي عملكرد طبيعي بدن مورد نياز هستند؛ اما ورود بيش از حد مجاز آن ها به بدن، مسموميت ايجاد خواهد كرد. لذا تحقيق حاضر، با هدف مروري بر روش هاي مختلف حذف فلزات سنگين در قالب روش هاي گياه پالايي، استفاده ازجاذب هاي آلي و نانو ذرات انجام شد. در همين راستا پس از جست و جوي مقالات مرتبط منتشر شده در بانك هاي اطلاعاتي مانند Springer، Science direc،Elsevier ، Scopus و مراجع حاضر در متن جهت بدست آوردن آخرين يافته ها در زمينه ي روش هاي حذف فلزات سنگين مورد بررسي قرار گرفت. تحقيقات انجام شده بيانگر ارائه روش هاي مختلفي براي حذف فلزات سنگين در قالب روش گياه پالايي، استفاده از جاذب هاي آلي و نانو ذرات بود. يافته ها همچنين نشان دادند كه؛ با توجه به اثرات مخرب فلزات سنگين بر محيط زيست، تصفيه اين فلزات از آب و خاك ضرورت دارد. ارائه مزايا و معايب روش هاي حذف فلزات سنگين، امكان انتخاب روش مناسب را امكان پذير مي-كند. در روش گيا ه پالايي؛ انتخاب گياه مناسب به شرايط اقليمي منطقه، نوع و ميزان آلودگي خاك، غلظت، اندازه ذرات و مدت زمان تماس بستگي دارد. ﺟﺎذب ﻫﺎي آﻟﯽ داراي ﻣﻘﺪار ﺟﺬب ﺑﯿشتر و نانو جاذب ها داراي ﺳﺮﻋﺖ ﺟﺬب ﺑﯿشتري در رﺳﯿﺪن ﺑﻪ ﺷﺮاﯾﻂ ﺗﻌﺎدل ﻫﺴﺘﻨﺪ.