پايش تغييرات شاخص هاي اقليمي حرارتي و رطوبتي در اقليم هاي مختلف

ارزيابي وضعيت اقليمي منطقه در تدوين منطقي اقدامات پيشگيرانه و كاهش بلاياي طبيعي از جمله خشكسالي داراي اهميت چشمگيري است كه در اين مطالعات محاسبه و تحليل شاخص هاي اقليمي مفيد مي باشد. در اين تحقيق تغييرات شاخص هاي اقليمي دومارتن، بارش موثر و پوشش گياهي در برابر تغييرات داده هاي هواشناسي (دما و بارندگي) بررسي شد. ايستگاه هاي مطالعاتي شامل كرج، كاشان، منجيل، پارس آباد، قم، سبزوار و ساري بودند. مقادير متفاوت در افزايش و كاهش داده هاي هواشناسي (10،20،50،80٪±دما، بارندگي و توام دما و بارندگي) عكس العمل متفاوتي در تغيير شاخص-هاي اقليمي داشت، به عنوان نمونه در تمام ايستگاه ها در شاخص پوشش گياهي بيشترين مقدار تغيير نسبت به حالت اوليه در كاهش 80 درصد دما اتفاق افتاد و در شاخص باران موثر بيشترين مقدار مربوط به ماه ژانويه و افزايش 80 درصدي توام دما و بارندگي است. در حالت افزايش و كاهش 10 درصد (تنها دما، تنها بارندگي و توام بارندگي و دما) در كرج سه حالت تغيير اقليم در حالت افزايش دما، كاهش بارندگي و كاهش هر دو داده در شاخص دومارتن وجود داشت. عكس العمل شاخص هاي اقليمي مختلف در برابر تغييرات داده هاي هواشناسي متفاوت است. تحليل تغييرات اقليمي نشان داد كه دما نقش اصلي را در تغييرات اقليمي دارد.