بررسي اثر افزايش طول رودخانه بر وسعت پهنه سيل‌گير

سيل از مهم‌ترين بلاياي طبيعي محسوب شده كه خسارات جاني و مالي ناشي از آن شرايط اجتماعي و اقتصادي يك جامعه را به مخاطره مي‌اندازد. مهندسي سخت (سدها، مخازن كنترل سيل، سازه‌هاي انحراف و غيره) و مهندسي نرم (پهنه‌بندي سيل، پيش‌بيني و هشدار سيلاب) از جمله اقدامات اساسي در برخورد با اين پديده طبيعي محسوب مي‌شود. رويكرد سوم مقابله با اين پديده، استفاده از راهكارهاي طبيعي است كه از سه دهه قبل در كشورهاي توسعه يافته در حال انجام است. يكي از روش‌هاي طبيعي مقابله با سيلاب افزايش طول مسير رودخانه (ايجاد پيچ و خم در مسير رودخانه) است. در اين مقاله اثر افزايش طول مسير رودخانه آببخشا شهرستان بردسير، بر وسعت پهنه سيل‌گير مورد بررسي قرار گرفته است. براي اين منظور از تلفيق دو نرم‌افزار GIS و HEC-RAS در حالت دو بعدي، استفاده شده است. بر طبق نتايج حاصل از اين تحقيق اضافه نمودن يك خم كمكي به مسير رودخانه در دوره بازگشت‌هاي 5، 10 و 25 سال منجر به كاهش به طور متوسط 6/12 درصد در وسعت پهنه سيل‌گير مي‌شود و مي‌تواند به‌عنوان يكي از گزينه‌هاي مقابله با سيلاب در دوره بازگشت‌هاي پايين انتخاب شود.