شماره ركورد كنفرانس :
5359
عنوان مقاله :
بررسي افزايش ظرفيت آب‌بندان‌ها متناسب با رواناب ورودي در دوره هاي بازگشت مختلف با استفاده از نرم افزار SWMM (مطالعه موردي: دشت تجن)
پديدآورندگان :
قرباني مريم دانشجوي كارشناسي ارشد علوم و مهندسي آب (گرايش منابع آب)، دانشكده مهندسي زراعي، دانشگاه علوم كشاورزي و منابع طبيعي ساري , فضل‌اولي رامين r.fazloula@sanru.ac.ir دانشيارگروه مهندسي آب، دانشكده مهندسي زراعي، دانشگاه علوم كشاورزي و منابع طبيعي ساري , شاهنظري علي استاد گروه مهندسي آب، دانشكده مهندسي زراعي، دانشگاه علوم كشاورزي و منابع طبيعي ساري , صادقي سونيا پژوهشگر پسا دكتري علوم و مهندسي آب (گرايش سازه هاي آبي)، دانشكده مهندسي زراعي، دانشگاه علوم كشاورزي و منابع طبيعي ساري
كليدواژه :
آب‌بندان , بهينهسازي , دوره‌هاي بازگشت , رواناب , مدل SWMM
عنوان كنفرانس :
شانزدهمين همايش ملي آبياري و كاهش تبخير
چكيده فارسي :
آب‌بندان‌ها يكي از مهم‌ترين منابع آبي در تامين آب مورد نياز شمال كشور هستند زيرا اين امكان را ايجاد مي‌كنند كه با وجود ظرفيت محدودي كه دارند اما به علت تعداد زياد و فراواني آنها، ميزان آب قابل توجهي را ذخيره نمايند. يكي ديگر از اثرات آب‌بندان‌ها جلوگيري از افت سطح آب زيرزميني و تغذيه آبخوان‌ها مي‌باشد. در تحقيق حاضر با بررسي تصاوير ماهواره اي مربوط به استان مازندران و مشاهده نقشه پراكندگي آب‌بندان‌ها، محدوده اي از دشت تجن با داشتن 46 آب‌بندان انتخاب شد. سپس رواناب دشت با استفاده از مدل SWMM محاسبه گرديد و با استفاده از نتايج به دست آمده مشخص شد كه با استفاده از بهسازي آب‌بندان‌ها و افزايش ميزان ذخيره آنها مي‌توان افزايش سطح زير كشت و همچنين امكان كشت دوم را بررسي نمود. همچنين مي‌توان با جمعآوري رواناب در فصل‌هاي غيرزراعي و استفاده از آن در فصل‌هاي زراعي، اقدامات مديريتي موثري را در ارتقاء بهره‌وري از منابع آبي موجود به‌عمل آورد.
