آموزش نيروي انساني با رويكرد نيرو هاي مهارت محور براي به كار گيري در صنايع

سابقۀ نياز سنجي هاي منابع انساني در سطح كلان صرفاً معطوف به برآورد هاي مقطعي و تاحدودي تحليل هاي كيفي از كمبود هاي تخصصي آن بود . هدف اين مقاله شناسايي و برنامه ريزي براي تعليم در اموزش و پرورش براي تعليم نيروي كار مهارت محور براي صنايع مي باشد .چارچوب نظري اين تحقيق، بر گرفته از برنامه ريزي و پرورش نيروي مهارت محور است. ادبيات اخير توسعۀ منابع انساني بر توسعۀ منابع انساني در سطح ملّي متمركز شده است كه سعي مي كند با استفاده از رويكرد اموزش محور براي پرورش و تعليم در سنين مدرسه تا دانشگاه ومديريت سازماني علم توسعۀ منابع انساني و ابعاد برنامه ريزي راهبردي توسعۀ مبتني بر مهارت محور بودن ، نياز هاي آموزشي مهارتي نيروي انساني را توصيف و براي تأمين آن برنامه ريزي كند.بدين منظور با مراجعه به اسناد مربوطه شامل نياز سنجي هاي ملّي در كشورهاي پيشگام ، پايگاههاي اطلاعاتي از ويژگيهاي تخصصي نيروي كار و تحليل هاي نظري از ويژگي هاي مورد نياز سرمايۀ انساني در اقتصاد هاي مبتني بر مهارت و صنعت ، ويژگي هاي تخصصي مهارتي سرمايه هاي انساني در اين اقتصاد ها تحقيق و بر اساس آن نياز هاي آموزشي مهارتي سرمايه هاي انساني كشور تدوين شده است. ويژگي هاي مذكور شامل سه دسته مهارت يا شايستگي است. لايۀ اول ، مجموعۀ وسيع شايستگي هايي است كه براي موفقيت در محيط كار لازم است و به مهارت هاي« اشتغال پذيري» هم معروف است.لايۀ دوم مهارت هاي فني مشترك درتمامي مشاغل يك بخش صنعتي است و لايۀ سوم مهارت هاي فني خاص و منحصر بفرد يك صنعت است .