بررسي تاثير تناسب شخصيت با شغل بر تسهيم دانش با نقش ميانجي انگيزه شغلي (مورد مطالعه : كاركنان يك سازمان دولتي در مشهد )

هدف اصلي اين پژوهش، بررسي تاثير تناسب شخصيت با شغل بر تسهيم دانش با نقش ميانجي انگيزه شغلي در بين كاركنان يك سازمان دولتي در مشهد مي باشد. اين پژوهش از نظر هدف، كاربردي و از لحاظ نحوه گردآوري داده ها، تحقيقي توصيفي- پيمايشي است. جامعه اين تحقيق كاركنان يك سازمان دولتي در شهر مشهد به تعداد 500 نفر مي باشند. نمونه پژوهش(كاركنان ) تصادفي ساده است و شامل 217 نفرمي باشند. در مورد روش جمع آوري اطلاعات اين پژوهش مي توان گفت از روش اسنادي (كتابخانه اي) استفاده شده است، بدين ترتيب كه با مراجعه به كتب مربوطه، مقالات مورد تاييد و جستجوهاي اينترنتي مقالات پايگاه هاي مختلف، اطلاعات مورد نظر جمع آوري شد و در مرحله بعدي از پرسشنامه حسن نيا (1395) براي سنجش تسهيم دانش، پرسشنامه هاكمن و اولدهام (1980) براي سنجش انگيزه شغلي و براي سنجش تناسب شخصيت با شغل از پرسشنامه احمدي (1394) جهت جمع آروي نظرات كاركنان استفاده گرديد كه پايايي و روايي اين پرسشنامه ها مورد بررسي و تاييد قرار گرفت. به منظور تجزيه و تحليل داده ها از مدل معادلات ساختاري ، آزمون سوبل و آزمون بارن و كني استفاده گرديد.