بررسي تاثير سرمايه اجتماعي بر فراموشي سازماني با نقش ميانجي مديريت دانش (مورد مطالعه : كاركنان يك سازمان دولتي در مشهد )

هدف پژوهش حاضر بررسي تاثير سرمايه اجتماعي بر فراموشي سازماني با نقش ميانجي مديريت دانش مي باشد. جامعه آماري پژوهش كليه كاركنان يك سازمان دولتي در مشهد است كه برابر با 450 نفر مي باشد كه با توجه به فرمول كوكران تعداد 207 نفر به عنوان نمونه آماري انتخاب شدند. اين پژوهش به لحاظ روش جزء تحقيقات توصيفي پيمايشي و همبستگي است و از لحاظ هدف كاربردي مي باشد. ابزار جمع آوري داده‌ها در اين پژوهش عبارت از سه پرسشنامه استاندارد سرمايه اجتماعي ناهاپيت و گوشال (1998) ، فراموشي سازماني مشبكي و همكاران (1391) و مديريت دانش نيومن و همكاران(2000)مي باشدنتايج حاصل از پژوهش نشان داد سرمايه اجتماعي بر فراموشي سازماني و مديريت دانش تاثير مثبت و معناداري دارد. همچنين مديريت دانش بر فراموشي سازماني تاثير مثبت و معناداري دارد. نتايج پژوهش نيز نشان داد مديريت دانش تاثير سرمايه اجتماعي بر فراموشي سازماني را ميانجي گري مي كند.