بررسي نقش خانواده و مدرسه درخوش بيني تحصيلي دانش آموزان با نقش ميانجي خود تنظيمي در ميان دانش آموزان مقطع ابتدايي تربت حيدريه

خانه و مدرسه به عنوان دو نهاد اصلي تعليم و تربيت هر جامعه اي محسوب مي شود. از اين رو رابطه مدرسه و خانواده فرايندي تعاملي و مداوم است از اين رو هدف اين پژوهش بررسي نقش خانواده و مدرسه در خوش بيني تحصيلي دانش آموزان با نقش ميانجي خود تنظيمي در ميان دانش آموزان بود. جامعه آماري پژوهش حاضر شامل همه ي دانش آموزان مقطع ابتدايي تربت حيدريه در سال تحصيلي 1402-1403 است كه شامل1847 دانش آموز است. از طريق جدول مورگان 304 نفر با استفاده از روش نمونه گيري تصادفي طبقه اي انتخاب شدند. براي جمع آوري داده ها از پرسشنامه ها استفاده شد. نتايج حاصل از تحليل مسير نشان داد كه هرچند كل مدل از برازش نسبي برخوردار بود و ضرايب همبستگي از خانواده و مدرسه به سوي خوش بيني تحصيلي معني دار بود، در كل خود تنظيمي نمي تواند به عنوان متغير ميانجي بين خانواده و مدرسه و خوش بيني تحصيلي باشد همچنين ضرايب استاندارد و سطح معني داري براي مسير نقش خانواده و مدرسه به خوش بيني تحصيلي مي توان با اطمينان95 درصد بيان كرد كه مسير مستقيم اين متغيرها معني دار بوده و خانواده و مدرسه بر خوش بيني تحصيلي تأثير مستقيم و معني داري دارد.