بررسي رابطه بين عدالت سازماني و سازگاري شغلي با نقش ميانجي چابكي سازماني

هدف از اين پ‍ژوهش بررسي رابطه بين عدالت سازماني با سازگاري شغلي با نقش ميانجي چابكي سازماني كاركنان بوده است. روش تحقيق توصيفي از نوع همبستگي بود. جامعه آماري تحقيق شامل كاركنان تامين اجتماعي قائم شهر به حجم 346 نفر بوده اند، نمونه آماري شامل 150 نفر است كه به روش نمونه‌گيري خوشه اي انتخاب شد .ابزار اندازه گيري پرسشنامه چابكي سازماني اسپايدر پرسشنامه سازگاري شغلي پوركبيريان و پرسشنامه عدالت سازماني ني هوف و مورمن بوده است . تحليل داده ها با آزمون ضريب همبستگي پيرسون و تحليل رگرسيون صورت گرفت. نتايج نشان داد كه چابكي سازماني در رابطه بين عدالت سازماني و سازگاري شغلي نقش ميانجي دارد .از طرفي مولفه هاي عدالت سازماني با سازگاري شغلي داراي ارتباط معني داري هستند.