بررسي چالش هاي دوره كارورزي دانشجويان مهندسي صنايع دانشگاه تربت حيدريه

هدف اين مطالعه، شناسايي چالش هاي دوره كارورزي دانشجويان مهندسي صنايع دانشگاه تربت حيدريه بوده است.اين پژوهش به روش كيفي با رويكرد نظريه داده بنياد انجام شد. جمعيت مورد مطالعه دانشجويان ترم 7 مهندسي صنايع دانشگاه تربت حيدريه بودند. روش نمونه گيري نيز به صورت «نمونه گيري هدفمند» بود. ابزار گردآوري داده ها نيز « مصاحبه عميق » بود كه بر اين اساس بعد از مصاحبه با 10 نفر از دانشجويان ، اشباع نظري حاصل شد. به منظور تحليل داده ها از رويكرد «اشتراوس و كوربين»استفاده شد و بر اساس آن از سه مرحله كدگذاري باز ، محوري ، و گزينشي براي تجزيه و تحليل داده ها استفاده شد . يافته ها نشان ميدهند كه پديده محوري اين مطالعه « فقر دانش عملي » است. شرايط علي حاكم بر اين پديده شامل دو مقوله « عدم انگيزه كافي ، بروكراسي و ساختار سازمان هاي مربوطه» است. بستر هاي حاكم نيز « موانع قانوني و ديدگاه دانشجويان » هستند.شرايط مداخله گر بر پديده محوري نيز دو مقوله ي « نگاه هزينه – فايده محور و ضعف انگيزه هاي يادگيري» ميباشند. نتايج نشان ميدهند، فقر سياست گذاري در حوزه ي آموزش عملي ، و خلأ هاي قانوني در ايجاد انگيزه مناسب ، بستر ها و سازوكارها ، باعث دشواري دوچندان دوره هاي آموزش عملي شده است و موانع سازماني در دانشگاه و صنعت در كنار اين مواد منجر به عدم جذابيت دوره هاي كارورزي براي دانشجويان شده است.