بررسي نقش شركت دردوره ي آموزشي توسعه ي مهارت هاي حرفه اي بر انگيزه و رفتار كارآفرينانه(مطالعه ي موردي: كاركنان آموزش و پرورش شهرستان فيض آباد)

حرفه اي شدن، فرآيندي است كه به وسيله آن انجام يك حرفه يا شغل مستلزم داشتن مهارت هاي ويژه اي مي شود به طوري كه در مدارس معلمان حرفه اي بايد درك عميق تري ازدانش محتوايي، رشد دانش آموز، سبك هاي يادگيري، راهبردهاي تدريس و مجموعه اي جديد از ارزش ها همراه با احترام به تفاوت هاي فردي، همكاري با همكاران و گرفتن بازخورد مداوم تدريس و قابليت هدايت و تغيير و ارتباط مؤثر داشته باشند. پژوهش حاضر از نوع پژوهش هاي همبستگي با استفاده از روش مدل يابي معادلات ساختاري مي باشد كه هدف آن بررسي نقش شركت دردوره ي آموزشي توسعه ي مهارت هاي حرفه اي بر انگيزه و رفتار كارآفرينانه كاركنان اموزش و پرورش شهرستان فيض آباد مي باشد. روش تحقيق توصيفي از نوع همبستگي مي باشد. جامعه ي آماري شامل كاركنان آموزش و پرورش شهرستان فيض آباد به حجم 1300 نفر مي باشد كه با استفاده از جاي گذاري در فرمول كوكران 297 نفر جهت توزيع پرسشنامه انتخاب شدند. ابزار گردآوري داده هاي پژوهش پرسشنامه مي باشد. نتايج حاصل از آزمون نشان داد بين توسعه ي مهارت هاي حرفه اي بر انگيزه و رفتاركارآفرينانه رابطه ي مثبت و معني داري وجود دارد. لذا فرضيه ي اصلي تاييد شد. نتايج فرضيه ي دوم پژوهش نشان داد اثر مستقيم توسعه ي مهارت هاي حرفه اي بر رفتار كارآفرينانه مثبت و معني دار مي باشد. . نتايج بعدي پژوهش مويد آن بود كه اثرمستقيم توسعه ي مهارت هاي حرفه اي كاركنان بر انگيزه ي كارآفرينانه مثبت و معني دار نبوده و همچنين اثرغيرمستقيم توسعه ي مهارت هاي حرفه اي بر رفتاركارآفرينانه با نقش ميانجي انگيزه ي كارآفرينانه معني دار نمي باشد.