مطالعه تلفيقي توسعه منابع انساني در ايران و ژاپن

منابع انساني يكي از منابع و دارايي هاي ارزشمند هرسازمان و كشوري است. موضوعات مرتبط با منابع انساني بسيار گسترده است و دولتها و حكومتها همواره سعي مي كنند اين دارايي ارزشمند خود را حفظ و آن را توسعه دهند. از جمله راهكارهاي موثر در اين مسير استفاده از تجربيات و برنامه هاي كشورهاي پيشرو و موفق در زمينه توسعه منابع انساني است. چنين رويكردي سبب كاهش هزينه هاي آزمايش و خطا شده و در شرايطي كه منابع ارزشمند هستند بهره وري و استفاده بهينه از منابع را بدنبال دارد. كشور ژاپن يكي از نمونه هاي موفق در زمينه توسعه منابع انساني است كه در طول زمان پس از جنگ جهاني دوم توانسته با برنامه ريزي موثر و كارآ علاوه بر طي مسير گذر از سنتي به مدرن، جايگاه خود را در اقتصاد جهاني ارتقا دهد و به طور همزمان در حوزه آموزش نيز پيشرو و صاحب سبك باشد. در كنار اين امر توانسته ارزش هاي اخلاق حرفه اي و هنجارهاي اجتماعي را به خوبي در فرهنگ كار و سازمان خود پياده سازي و حفظ نمايد. اين تحقيق با هدف مطالعه برنامه توسعه منابع انساني ژاپن تلاش كرده است راهكارهاي عملي و علمي براي توسعه منابع انساني در ايران ارائه دهد.براساس نتايج بدست آمده، توجه به حوزه آموزش، جذب و استفاده از نيروي كار خبري داخلي و خارجي، تبادل دانش با جهان، گسترش و اعتماد به بخش خصوصي و توجه ويژه به آموزش هاي عمومي و فرهنگ مرتبط با نيروي انساني از مواردي است كه به موفقيت توسعه منابع انساني كمك مي كند.