بررسي نقش نگرش كارآفرينانه بر رفتار خودتوسعه اي كاركنان آموزش و پرورش

امروزه كارآفرينان نيروي محركه ي اصلي در توسعه ي اقتصاد هستند هدف اصلي تحقيق بررسي نقش نگرش كارآفرينانه بر رفتار خودتوسعه اي كاركنان آموزش و پرورش مي باشد و روش تحقيق كاربردي و همچنين از نظر شيوه گردآوري و تحليل اطلاعات تحقيق توصيفي- پيمايشي است. جامعه آماري در اين تحقيق 37 نفر از كاركنان آموزش و پرورش شهر رشتخوار و حجم نمونه برابر با كل جامعه آماري مي باشد. براي جمع آوري اطلاعات جامعه آماري از پرسشنامه (كريمي و همكاران، 1394) و رفتار خودتوسعه اي كاركنان ايكس يو (2007) استفاده شده و جهت آزمودن فرضيه هاي تحقيق، از آزمون t تك نمونه اي و همچنين جهت اولويت بندي هريك از گويه هاي مركز كنترل دروني از آزمون فريدمن وبراي تجزيه و تحليل داده ها از نرم افزار SPSSاستفاده شده است. پس از تجزيه و تحليل داده ها نتايج نشان داد كه: بين نقش نگرش كارآفرينانه بر رفتار خودتوسعه اي كاركنان آموزش و پرورش رابطه معني داري وجود دارد. همچنين مركز كنترل دروني با ويژگي هاي كارآفريني كاركنان آموزش و پرورش ارتباط معني داري دارد. در نتيجه تمامي فرضيه ها مورد تاييد قرار گرفت.