بررسي تاثير بازي درماني بر سرزندگي و كيفيت تحصيلي (مطالعه موردي: دانش آموزان دختر دوره دوم ابتدايي شهر سبزوار)

مقدمه و هدف: اين پژوهش با هدف بررسي تاثير آموزش مبتني بر بازي بر سرزندگي و كيفيت تحصيلي دانش آموزان دختر دوره دوم ابتدايي شهر سبزوار صورت گرفته است. روش پژوهش: اين پژوهش ازنظر هدف كاربردي و پژوهشي نيمه‌آزمايشي از نوع ميداني است. طرح پژوهش پيش‌آزمون ـ ‌پس ‌آزمون با گروه كنترل است كه از دو گروه تشكيل شد. جامعۀ آماري را همۀ دانش‌آموزان دختر پايۀ چهارم تا ششم ابتدايي شهرستان سبزوار در سال تحصيلي 02-1401 تشكيل داده اند. با تشكيل جامعه به‌وسيلۀ نمونه‌گيري تصادفي خوشه‌اي چند مرحله‌اي، ابتدا هر دو گروه با پيش‌آزمون سنجش شدند. دو گروه 15 نفره بصورت تصادفي انتخاب شدند. گروه آزمايش در طي سه ماه و طي 14 جلسه 45 دقيقه اي با شيوۀ آموزش بازي‌ سبحاني (1384) ديد و گروه كنترل به‌روش سنّتي آموزش ديدند. ابزار گردآوري داده شامل مقياس سرزندگي تحصيلي حسين چاري و دهقاني زاده (1391) و پرسشنامه كيفيت تحصيلي كلانتري (1394) بود. در اين پژوهش با استفاده از نرم افزار 22 spss داده‌ها تجزيه و تحليل شدند. نتيجه گيري: نتايج نشان داد كه پس از كنترل اثر پيش آزمون تفاوت نمره هاي پيش آزمون-پس آزمون دو گروه براي متغيرهاي پژوهش معني دار مي باشد و در واقع بازي درماني باعث افزايش سرزندگي و كيفيت تحصيلي دانش آموزان شده است و فرض «آموزش مبتني بر بازي بر سرزندگي و كيفيت تحصيلي دانش آموزان دختر دوره دوم ابتدايي شهر سبزوار تاثيرگذار مي باشد» تائيد مي شود.