بررسي تجربه زيسته مجريان طرح شهيد بهنام محمدي در پيشگيري از آسيب هاي اجتماعي دختران مدارس متوسطه دوره اول شهر مشهد

افزايش ناهنجاري هاي رفتاري در بين دانش آموزان از يك طرف بيانگر شروع ناهنجاري در سنين پايين و از طرف ديگر بيانگر تداوم آن در آينده است كه در نهايت بنيان هاي جامعه را به مخاطره خواهد انداخت. تحقيق حاضر با هدف بررسي تجربه زيسته مجريان طرح شهيد بهنام محمدي در پيشگيري از آسيب هاي اجتماعي دختران مدارس متوسطه دوره اول شهر مشهد است. به منظور نيل به اين هدف از رويكرد كيفي و روش پديدارشناسي استفاده شده است. جامعة پژوهش شامل تمامي مجريان طرح شهيد بهنام محمدي در پيشگيري از آسيب هاي اجتماعي دختران مدارس متوسطه دوره اول شهر مشهد در سال تحصيلي 1403-1402 در شهر مشهد بود كه با استفاده از روش نمونه گيري هدفمند و بر مبناي اشباع داده ها نمونه ها به 10 نفر رسيد و با كمك مصاحبه عميق نيمه ساختار يافته، داده ها گردآوري و به شيوه كلايزي مورد تحليل قرار گرفت. نتايج، 4 كد اصلي خانواده، مدرسه، دانش آموز و امكانات با 9 كد فرعي جلسات آموزشي براي والدين، حمايت از خانواده ها، سواد رسانه اي، آموزش ها، پايبندي به ارزشها، جلسات پرسش و پاسخ، بهينه سازي مدارس، نيروهاي آموزش ديده، كتاب و كتابخواني مي باشد كه كدهاي فرعي داراي 41 مؤلفه است. ابعاد به دست آمده از تجارب مجريان طرح شهيد بهنام محمدي مي تواند به عنوان مدلي در پيشگيري از آسيب هاي اجتماعي سودمند واقع شود.