مشاركت در دوره هاي آموزش مهارتهاي رواني و تاثير آن بر اعتماد به نفس و اضطراب حالتي رقابتي (مورد مطالعه: كشتي گيران تيم ملي و كشتي گيران غير نخبه ايران)

هدف پژوهش حاضر تحليل مقايسه اي اعتماد به نفس حالتي و صفتي و اضطراب حالتي رقابتي كشتي گيران تيم هاي ملي پس از يك دوره آموزش مهارتهاي رواني با كشتي گيران غير نخبه ايران بود. روش تحقيق از نوع توصيفي و علي مقايسه اي بود. نمونه آماري شامل 60 كشتي گير (30 كشتي گير نخبه تيم هاي ملي و 30 كشتي گير غير نخبه از ايران) با دامنه سني 18 تا 31 سال و با تجربه كشتي 17-4 سال بود. نمونه هاي آماري به روش هدفمند و در دسترس انتخاب شدند. ابزارهاي پژوهش شامل پرسشنامه هاي اعتماد به نفس صفتي ويلي (TSCI)، پرسشنامه اعتماد به نفس حالتي(SSCI) و پرسشنامه اضطراب حالتي رقابتي مارتنز(CSAI-2) بود. پرسشنامه هاي اضطراب حالتي رقابتي و اعتماد به نفس حالتي حدود 30 دقيقه قبل از مسابقه بين آزمودني‌ها توزيع و پرسشنامه اعتماد به نفس صفتي24 ساعت قبل ازمسابقات، از كشتي گيران اخذ شد. تحليل آماري با استفاده از آناليز واريانس يكطرفه انجام شد.نتايج تحقيق نشان داد كه بين سطوح اعتماد به نفس حالتي و صفتي و اضطراب شناختي و جسماني كشتي گيران نخبه و غير نخبه ايران تفاوت معني داري وجود دارد (05/0 P).