بررسي رابطه آموزش مجازي و افزايش مشكلات اخلاقي با نقش ميانجي خود راهبري در ميان دانشجويان پسر دانشگاه آزاد تربت حيدريه

استفاده ي فراگير از اينترنت در بين اقشار گوناگون و رده هاي سني مختلف و پيشرفت روزافزون اطلاعات و ارتباطات مسائل اخلاقي جديدي را در سطوح مختلف جامعه به وجود آورده است با وجود اينكه اهميت آموزش مجازي براي همگان مسلم ،است اما يك سري مسائل از قبيل اصول اخلاقي آموزش مجازي هنوز به طور كافي مشخص نشده است لذا هدف اصلي اين مقاله رابطه آموزش مجازي و افزايش مشكلات اخلاقي است.پژوهش ازنظر هدف كاربردي بود كه به روش همبستگي با استفاده از رگرسيون چندگانه انجام شد. جامعه‌ي آماري اين پژوهش شامل تمام دانشجويان پسردانشگاه آزاد تربت حيدريه بود كه با روش نمونه‌گيري خوشه‌اي چندمرحله‌اي 264 نفر به‌عنوان نمونه انتخاب شدند كه در ايام تعطيلي دانشگاه‌ها و اپيدمي كرونا كه به‌صورت مجازي مشغول به تحصيل بودند و به‌طور داوطلبانه در اين پژوهش مشاركت داشتند. ابزار گردآوري داده‌ها پرسشنامه پرسشنامه آموزش مجازي كيم و همكاران (2005) پرسشنامه قدرت نما بود. داده‌ها از طريق همبستگي و روش رگرسيون چندگانه با نرم‌افزار ايموس و. spssموردبررسي و تحليل قرار گرفتند بر اساس يافته‌ها نتيجه‌گيري مي‌شود كه مي‌توان از روي مؤلفه‌هاي آموزش مجازي ميزان مشكلات اخلاقي و خود راهبري را پيش‌بيني كرد به عبارتي با توجه به ضرايب رگرسيون مفيد بودن محتواي درك شده از آموزش مجازي بيشترين تأثير را بر افزايش مشكلات اخلاقي دارد و سازگاري با آموزش مجازي بيشترين تأثير را بر خوذ راهبري دارد.