تفكر انتقادي راهبردي نوين در تدريس

ثمره واقعي تعليم و تربيت يك فرآيند فكري بوده كه از طريق ادغام اين مفاهيم در برنامه هاي درسي و از جمله روش هاي تدريس به عنوان يكي از مولفه هاي آن تحقق مي يابد . در عصر حاضر با توجه به سرعت روزافزون تكنولوژي ، يكي از وظايف نظام آموزشي ، تربيت افرادي است كه داراي انديشه اي انتقادي بوده و توسعه چنين مهارتي ، تا حد زيادي نيازمند تجديد نظر در روش هاي تدريس مي باشد. حتي يك برنامه درسي خوب تدوين شده ، به تنهايي تضمين كننده يادگيري بهتر در كلاس نيست ، بلكه نتايج تربيتي تا حد زيادي به وسيله چگونگي روش تدريس تعيين مي گردد. در واقع توسعه تفكر انتقادي و مهارت هاي مربوط به آن به عنوان يك پيامد مطلوب آموزشي ، نيازمند روش هاي تدريسي است كه به فراگيران كمك كند تا توانايي هايشان را در زمينه تفكر انتقادي بهبود بخشند. بنابراين پژوهش حاضر با عنايت به نتايج تحقيقات گذشته به منظور بررسي و شناسايي روش هاي تدريس مبتني بر تفكر انتقادي صورت گرفته است . نتايج حاصل از اين بررسي تحليلي نشان داد كه روش هاي تدريس كار گروهي ، روش هاي مباحثه اي ، كاوشگري و حل مسئله به شكل گروهي و فردي از جمله شيوه هاي تدريسي است كه در توسعه مهارت هاي تفكر انتقادي قادرموثر است .