نقش دانش جامعه شناختي در سياستگذاري عمومي (مطالعه موردي: سياستگذاري در آموزش و پرورش جمهوري اسلامي ايران، با تمركز بر سند تحول بنيادين آموزش و پرورش)

The Role of Sociological Knowledge in Public Policymaking (Case Study: Policymaking in Education of Islamic Republic of Iran focusing on the Fundamental Reform Document of Education)

زمينه و اهداف: با عنايت به اهميت علم جامعه شناسي و رويكردهاي جامعه شناختي موثر در حوزه تعليم و تربيت كه به عنوان يك منبع مهم در توسعه ي اقتصادي، اجتماعي و فردي مطرح مي شود، اين تحقيق به بررسي و تجزيه و تحليل محتوايي طرح تحول بنيادين آموزش و پرورش بر اساس مفروضات رويكردهاي انتخابي جامعه شناسي با تأكيد بر مقوله-ي سياستگذاري آموزشي پرداخته است. روش بررسي: در اين تحقيق از روش هاي فراتركيب، تحليل محتواي قياسي و روش تحليل آنتروپي شانون بهره برده شده است كه پردازش داده ها را در بحث تحليل محتوا با نگاه جديد و به صورت كمي و كيفي مطرح مي كند. آنتروپي در تئوري، شاخصي است براي اندازه گيري عدم اطمينان كه به وسيله، يك توزيع احتمال بيان مي شود. محتواي تحقيق حاضر بررسي 200 مقاله انجام گرفته در خصوص تحليل عملكردي سند تحول به كمك روش فراتركيب و سپس تحليل محتواي مولفه هاي 3 گانه انتخابي سند تحول و قياس آن ها با 7 رويكرد غالب جامعه شناختي موثر در حوزه تعليم و تربيت به كمك روش تحليل شانون مي باشد كه مورد بررسي قرار گرفت. يافته ها: نتايج تحليل فراتركيب نشان داد كه سند تحول بنيادين آموزش و پرورش با چالش هاي 4 گانه در مفاد خود روبروست و تحليل محتواي آنتروپي شانون نيز نشان داد كه از بررسي كل سند تحول بنيادين، مولفه هاي ديني و سياسي بيشترين ميزان فراواني را به خود اختصاص داده، و كم ترين مقدار مربوط به مولفه هاي اجتماعي- فرهنگي است. نتيجه گيري: يافته هاي حاصل از فراواني مؤلفه ها نشان داده است كه مؤلفه هاي اجتماعي-فرهنگي موجود در مفاد سند تحول بنيادين آموزش و پرورش از توزيع نرمال برخوردار نيستند به طوري كه متاسفانه در حد خيلي كم به مقولات اجتماعي و فرهنگي در اين سند پرداخته شده و اين دو مولفه تقريباً به حاشيه رانده شده اند.