انتشار دي اكسيد كربن،مصرف انرژي تجديد پذير و تجديد ناپذير و رشد اقتصادي در كشورهاي خاورميانه با رهيافت PVAR

Carbon dioxide emission, renewable and non-renewable energy consumption and economic growth in Middle East countries with PVAR approach

در چند سال اخير آلودگي زيست محيطي و پيامدهاي مخرب آن مورد توجه جوامع بشري قرار گرفته است. از جمله آلاينده هاي زيست محيطي انتشار گازهاي گلخانه اي خصوصا گاز دي اكسيد كربن مي باشد. از سوي ديگر انتشار دي اكسيد كربن رابطه بسيار قوي با انرژي به ويژه انرژي هاي فسيلي دارد. بنابراين كشورها به دنبال كاهش مصرف انرژي هاي فسيلي از طريق جايگزين نمودن انرژي هاي تجديد پذير بوده اند. بر اين اساس در اين تحقيق سعي شد تاثير مصرف انرژي فسيلي و انرژي تجديد پذير بر انتشار دي اكسيد كربن در 12 كشور منطقه منا در طول دوره زماني 2018-1995 با استفاده از روش خودرگرسيون برداري پانلي مورد بررسي قرار گيرد. همچنين از متغيرهاي توليد ناخالص داخلي سرانه حقيقي، سرمايه گذاري مستقيم خارجي، درجه باز بودن اقتصاد و درجه شهرنشيني به عنوان متغيرهاي كنترل استفاده گرديد. نتايج به دست آمده از آزمون پاسخ به شوك ها نشان داد كه مصرف انرژي فسيلي تاثير مستقيم و مصرف انرژي تجديدپذير تاثير منفي بر انتشار دي اكسيد كربن در كشورهاي مورد مطالعه داشته است. همچنين نتايج آزمون پاسخ به شوك ها نشان داد كه توليد ناخالص داخلي حقيقي سرانه و درجه باز بودن اقتصاد تاثير مستقيم و سرمايه گذاري مستقيم خارجي و نرخ شهرنشيني تاثير منفي بر انتشار دي اكسيد كربن در كشورهاي منطقه منا دارد. بر اساس نتايج به دست آمده، كشورهاي منطقه در جهت كاهش آلودگي هاي زيست محيطي و همچنين كاهش مصرف انرژي هاي فسيلي، توسعه انرژي هاي تجديدپذير را بايد از الويت هاي برنامه هاي سياستي خود قرار دهند