كيفيت حسابرسي و به‌موقع بودن اطلاعات حسابداري

هدف اين مقاله بررسي كيفيت حسابرسي و به‌موقع بودن اطلاعات حسابداري در 129 شركت پذيرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران طي يك دوره زماني 8 ساله از 1393 الي 1400 است. روش پژوهش توصيفي، از نوع همبستگي مي باشد. آزمون فرضيه ها با استفاده از مدل رگرسيون خطي چند متغيره انجام شده است. نتايج اين تحقيق نشان مي دهد كه كيفيت حسابرسي رابطه معكوس با به‌موقع بودن در ارائه اطلاعات دارد. يعني هر چه اندازه موسسه حسابرسي بزرگتر باشد مدت زمان ارائه اطلاعات افزايش مي يابد. با توجه به اينكه در اين پژوهش سازمان حسابرسي و موسسه مفيد راهبر به عنوان موسسات حسابرسي بزرگتر در نظر گرفته شده اند. لذا، اين موسسات به طور معمول شركت‌هايي را حسابرسي مي كنند كه از نظر اندازه، شركت‌هاي بزرگتري بوده و صورتهاي مالي تلفيقي دارند. بنابراين زمان بيشتري براي انجام حسابرسي دارند