بررسي و پهنه بندي كيفي آبهاي زيرزميني دشت گلپايگان براي مصارف شرب به روش GQI با استفاده از GIS

روش های مختلفی به منظور بررسی كیفیت آب زیرزمینی برای مصارف شرب وجود دارد كه یكی از مشهورترین و كاربردی ترین آن ها، روش دیاگرام شولر است. با وجود دقت مناسب این روش در ارزیابی كیفی آب برای مصارف شرب، محدودیت در تعداد پارامترهای كیفی و عدم توانایی این روش در پهنه بندی پیوسته، سبب شده تا روش هایی كه بتوانند این نقیصه را جبران نمایند، توسعه پیدا كنند. از جمله روش های جدیدی كه بدین منظور و به طور اختصاصی به منظور پهنه بندی كیفی آب زیرزمینی برای مصارف شرب ارائه شده است،روش GQI است.روش GQI روشی مكانی برپایه GIS در بررسی و پهنه بندی كیفی آب زیرزمینی برای مصارف شرب با در نظر گرفتن استانداردهای سازمان بهداشت جهانی (WHO) است. در این تحقیق از این روش به منظور پهنه بندی كیفی آب های زیرزمینی دشت گلپایگان ایران برای مصارف شرب استفاده شده است.بدین منظور سه مرحله اجرا گردید. در مرحله اول با استفاده از اطلاعات كیفی 32 چاه در محدوده دشت،نقشه های رستری غلظت پارامترهای كیفی كه شامل پارامترهای Na ، Mg ، Ca ، So4 ، Cl ، TDS ، PH می باشند، با استفاده از درونیابی به روش Kriging در نرم افزار ArcGis9.3 تهیه گردید. در مرحله دوم نقشه های تهیه شده استاندارد گردید تا داده های متفاوت دارای یك معیار و مقیاس مشترك گردند.در مرحله سوم با اعمال وزن به هر یك از نقشه های استاندارد شده، نقشه رده بندی هر پارامتر تهیه گردید و در پایان این مرحله با تلفیق این نقشه ها با یكدیگر، نقشه نهایی GQI دشت تهیه گردید. طبق نقشه به دست آمده، میزان GQI بین حداقل 20.82 تا حداكثر 00.82 در نقاط مختلف دشت متغیر است كه بیانگر كیفیت متوسط تا قابل قبول آب های زیرزمینی دشت مورد مطالعه برای مصارف شرب است.