بررسي رابطه عدالت سازماني و تعهد سازماني با نوآوري سازماني

Examining the Relationship between Organizational Justice and Organizational Commitment with Organizational Innovation

تمايل به نواوري سازماني به عنوان يك قابليت سازماني براي خلق ايده ها و راه حل هاي جديد، آزمايش و شركت در فرايندهاي خلاقانه˛ بعنوان عنصري كليدي در توسعه نوآوري عملكرد سازماني و رقابت هاي منطقه اي در نظر گرفته شده است. اين نكته مهم محققان و سازمان ها را وادار مي كند تا فاكتورهاي تعيين كننده در توسعه و رشد را تعيين كنند.مطالعات جديد توجه به مديريت سرمايه انساني را به عنوان يكي از مهم ترين مزيت هاي رقابتي بنگاه ها و دستگاه ها خصوصا مراكز و موسسات دانش بنيان و نوپا دانسته اند. در آغاز هزاره سوم ميلادي و ورود به عصر هوش مصنوعي و پيشرفت هاي سريع تنها سازمان هاي پويا و يادگيرنده كه توانايي جذب و نگهداري كاركنان خلاق و نوآور و مديريت بهينه سرايه انساني خود را دارند قادر به ادامه حيات در اكوسيستم نوآوري و فضاي به شدت رقابتي امروز خواهند بود .دو عامل بسيار مهم كه تاثير مستقيمي بر رضايت ، وفاداري و كارايي كاركنان نخبه و خلاق و تثبيت و بهبود نوآوري سازمان دارد بهبودعدالت سازماني ادراك شده و افزايش تعهد سازماني مي باشد كه در صورت تحقق رشد و بقا سازمان در رقابت با كسب و كارهاي دانش بنيان را تضمين مي كند. بر همين مبنا در اين پژوهش سعي شده است با هدف بهبود مديريت سرمايه هاي انساني سازمان در يك مقاله مروري به بررسي تاثير عدالت سازماني و تعهد سازماني برتوسعه نوآوري سازماني در كسب و كارهاي دانش بنيان پرداخته شود .