نقش سياست گذاري دولت بر توسعه اكوسيستم نوآوري

در دنياي پرتلاطم فناوري سازمان‌هاي بزرگ و كوچك براي دوام نيازمند فرهنگ‌سازي دروني و ظرفيت‌سازي هستند تدوين قوانين و سياست‌هاي حمايتي و تسهيل‌كننده به جهت هماهنگي با پاراديم نوين اكوسيستم نوآوري از ملزومات حركت آگاهانه به سمت نوآوري مي‌باشد. اكوسيستم نوآوري، شبكه‌اي از ارتباطات و تعاملاتي است كه با همكاري و به اشتراك‌گذاري دانش، فناوري، مهارت و منابع، توانايي خود را حول يك نوآوري با يكديگر ارتقا مي‌دهد. سياست‌گذاران نه‌تنها با سازو كارهاي حمايتي در شكل‌گيري و ايجاد، بلكه در تداوم و استمرار پايدار و رو به جلوي اين جريان به‌ويژه درشرايطي كه در كنار تغييرات سريع محيط، بازيگران نيز از حيث كمي و كيفي متنوع باشند، نقش اساسي دارند. در اين راستا لزوم سياست‌گذاري در ابعاد مختلف از جمله؛ توسعه تحقيقات و فناوري، شبكه سازي تعاملي بين شركت‌ها، مديريت، كارآفريني، مديريت علمي، مديريت آموزشي، مديريت بازار كار و ..... مطرح مي‌شود.اين پژوهش با مرور متون و مقالات و پژوهش‌هاي مرتبط با نوآوري و مباحث سياست‌گذاري در امر نوآوري ، به شناخت تأثيراتي كه سياست‌گذاري دولت بر توسعه و پيشبرد اهداف اكوسيستم نوآوري مي‌گذارد، از منظر محققان و نظريه پردازان اين حوزه مي‌پزدازد .