بررسي تاثير قابليت هاي سازماني بر توسعه عملكرد با نقش ميانجي قابليت‌هاي پويا (مورد مطالعه: شركت‌هاي دانش‌بنيان شهر تهران)

Investigating the impact of organizational capabilities on performance development with the mediating role of dynamic capabilities (case study: knowledge-based companies in Tehran)

هدف تحقيق حاضر كه برمبناي هدف از نوع كاربردي، از حيث روش به دست آوردن داده ها از نوع توصيفي-پيمايشي و از نوع كمي است، بررسي تاثير قابليت‌هاي سازماني بر توسعه عملكرد با نقش ميانجي قابليت‌هاي پويا است. 250 نفر از كاركنان شركت‌هاي دانش بنيان جامعه آماري تحقيق حاضر را تشكيل داده اند كه با استفاده از روش نمونه گيري تصادفي طبقه اي، تعداد 151 نفر به عنوان حجم نمونه انتخاب شدند. مدل سازي معادلات ساختاري با رويكرد روش حداقل مربعات جزئي با استفاده از نرم افزار PLS، رويكردي بود كه براي تجزيه و تحليل اطلاعات به كار رفته است. از آزمون هاي ضرايب مسير و ضرايب معناداري براي دستيابي به نتايج تحقيق استفاده شده است. نتايج به دست آمده از فرضيات تحقيق نشان داد كه قابليت‌هاي سازماني و قابليت‌هاي پويا بر توسعه عملكرد سازماني تاثير مثبت و معناداري دارند. همچنين اين نتيجه حاصل شد كه رابطه بين قابليت هاي سازماني و عملكرد توسط قابليت هاي پويا ميانجي گري مي شود. در اين راستا با حصول نتايج پيشنهاد گرديد تا مديران شركت هاي دانش بنيان توجه ويژه اي به قابليت ‌هاي خود با رويكرد قابليت هاي سازماني و قابليت هاي پويا داشته باشند.