جستاري بر مولفه هاي فرهنگ سازي تربيت ديني خانواده در فضاي مجازي

خانواده مهمترين نهاد اجتماعي است كه امروزه مرزهاي قابل نفوذي دارد و فضاي مجازي توانسته است كه در آن رخنه كند. به طور كلي در زمينه ماهيت فضاي مجازي، دو ديدگاه وجود دارد: دسته اي از متفكران ماهيت آن را خنثي مي دانند و دسته اي ديگر مدعي هستند كه فضاي مجازي داراي ماهيت هنجارين است يعني داراي ذاتي مستقل و معنادار است. ضرورت پرداختن به اين موضوع از دو جهت مي باشد: اولاً وضعيت تربيت ديني در عصر حاضر از آنجا آشكار مي گردد كه غدغه معناجويي انسان معاصر را سمت و سو داده است ثانياً فضاي مجازي اكنون در دسترس همه انسان ها هستند و از اين پس رسانه ها جز نيازهاي اساسي انسان نوگرايند. در اين مقاله تلاش ما بر اين است كه از ديدگاه جامعه شناسي به بررسي نقش مولفه هاي فرهنگ ساز تربيت ديني خانواده ها در فضاي مجازي بپردازيم و به اين سوال پاسخ دهيم كه: ماهيت فضاي مجازي چيست و اين ماهيت چگونه به تحقق تربيت ديني مطلوب ياري مي رساند؟ در اين پژوهش از روش توصيفي-تحليلي استفاده شده است كه با به كارگيري اسناد(كتب و مقالات معتبر) و پايگاههاي اطلاعاتي موجود مسئله فرهنگ پذيري تربيت ديني را در آيينه فضاي مجازي مورد بررسي قرار داده است. نتايج نشان مي دهد كه مهمترين مولفه هاي تربيت ديني فضاي مجازي عبارت است از: نوآوري آموزشي، اشاعه تبليغ، جامعه پذيري و شبكه هاي اجتماعي.