دوازده زبان غرب آسيا در مستندات پژوهش تبارشناسى حضرت مريم عليها السلام

موضوع اين مقاله، 12 زبان غرب آسيا در مستندات پژوهش تبارشناسى حضرت مريم  مي باشد. در پژوهشهاى تبارشناسى حضرت مريم (مشتمل بر: شخصيت شناسى، خانواده شناسي، خاندان شناسى، نياكان شناسى؛ مؤثر در تبارشناسى)، اولا: با هدفگذارى صحيح در پژوهشهاى مؤمنانه (تبيين حقايق تعاليم وحى براى همه مؤمنان به خداوند از مسلمين تا اتباع امم سابقه) كار شده است. ثانيا: براى بررسى منابع؛ به مذاهب مشهور رسانه اى كليميان و عيسويان بسنده نكرده، و با تصحيح و تكميل دايره تحقيق در منابع دينى امم سابقه؛ همه كليميان (شامل شومريم، قرائيم، ربانيم) و همه عيسويان (شامل نصاراي غير تثليثي و مسيحيان تثليثي) را مد نظر داشته است. ثالثا: در بررسيها؛ بيشتر از زبانهاى دم دستى؛ و در فراخناى لغات متداوله در ميان اتباع امم سابقه؛ انواع منابع به زبانهاى مختلف (2000 منبع در 16 زبان) از جمله متون كهن (به شمول مخطوطات و كتيبه ها) به 12 زبان از زبانهاى غرب آسيا (حتى آنچه امروزه متداول نيست) را بررسى و بدانها استناد نموده است. در مستندات پژوهش تبارشناسى حضرت مريم  نصوص حداقل 12 زبان غرب آسيائى وجود دارد از جمله: عربي، فارسي، اعبري، عبري سامري، آرامي، صبى (مندائى)، سرياني، يونانى، لاتين (متداول در فلسطين و شامات)، ارمني، گرجي ، زبان صفئي (صفئية) و زبان و خط تركيبى (زبان غير از خط و الفبا مثل گرشوني).

The subject of the present article is twelve languages of West Asia that have been used and quoted in a research about the genealogy of Holy Mary, peace be upon her. The research entitled “The Stages of the Genealogy of the Pure Mary, peace be upon her” (including presentation of her personality, her close family, her relatives and ancestors), has been investigated: First: according to the veritable purpose of the religious researches (i.e. explaining the truths of the Teachings’ Revelation to the believers in God, the Almighty, from Muslims to the members of the previous religious communities). Second: not only using the texts of the most famous religious media currents of Christianity and Judaism but also completing the circle of research to the religious sources of the previous religious communities for example between the Kalimiyân : the Samaritans, the Karaite Jews, the Rabbinic Jews and between the Issawiyân”: the Non-Trinitarian Christians and the Trinitarian Christians. Third: not only using the sources in prevalent languages but also exploring sources in different languages, even languages not common today (2000 sources in 16 languages) including ancient texts (like manuscripts and epigraphs). In the documentation of this research, it has been used sources at least in twelve languages of West Asia: Arabic, Persian, Hebrew, Samaritan Hebrew, Aramaic, Mandaic language, Syriac, Greek, Latin (common use in Palestine and Southwest Asia during the Greek and Roman Empires), Armenian, Georgian, Safaitic and languages written in a other alphabet (like Garshuni).