ترابط علامه حلي و خواجه رشيد الدين فضل الله همداني در دربار ايلخاني

رابطه سياسي، مذهبي و علمي ميان دو كشور ايران و عراق پس از اسلام همواره نمونه برجسته اي از همزيستي ديني و قرابت فرهنگي بوده است. يكي از بارزترين جلوه هاي اين رابطه را مي توان با حضور علامه حلي در ايران و رابطه دو سويه ي مثال زدني وي با وزير درباره ايلخاني يعني خواجه رشيد الدين فضل الله همداني مشاهده كرد. يكي فقيه و متكلمي شيعي از حلّه عراق و ديگر پزشك، فيلسوف و متفكري ايراني، يهودي الاصل و راه يافته به اسلام و پيرو اهل سنت است كه علي رغم اين قبيل اختلافات همواره در حضور و در غياب يكديگر به جز احترام و ارادت ميان آنها ردّ و بدل نشده است. نوشتار حاضر اين رابطه دو سويه را با تحقيق در نسخه هاي خطي برجاي مانده (و گاه منتشر نشده از اين دو انديشمند) و نيز برخي از آثار منتشر شده آنها مي كاود و نشان مي دهد به عنوان نمونه عالي و تمام عياري براي الگو گيري در عصر حاضر براي گفت و گوها و تفاهم هاي فرهنگي همواره بايد مورد توجه قرار گيرد.