بررسي تجربي انتقال حرارت جوشش جرياني مبرد R-134a درون لوله حلقوي افقي

فرآيند جوشش جرياني يكي از اساسي‌ترين فرآيندها در انتقال حرارت سيستم هايي است كه با استفاده از تغيير فاز سيال به تبادل انرژي مي‌پردازند. سيستم هاي تبريد، با انجام دو فرآيند بسيار مهم انتقال حرارت در قسمت تبخيركننده و چگالنده، جزء همين دسته از سيستم ها مي‌باشند كه بررسي رفتار حرارتي آن ها، مي‌تواند نتايج بسيار مفيدي در بهينه سازي و افزايش بازدهي آن ها داشته باشد. در اين پژوهش انتقال حرارت جوشش جرياني مبرد R-134a در لوله حلقوي افقي و تحت شار حرارتي داخلي، مورد مطالعه قرار گرفته و نتايج مربوطه با روابط تجربي ارائه شده توسط ساير پژوهش هاي مشابه مورد مقايسه قرار گرفته و يك رابطه تجربي مربوطه جهت پيش‌بيني ضريب انتقال حرارت با ميانگين دقت 16 درصد ارائه گرديد. هندسه حلقوي در طول يك متر ساخته شده و تاثيرات كيفيت بخار، شار جرمي و شار حرارتي داخلي بر ضريب انتقال حرارت مورد بررسي قرار گرفت. نتايج نشان داد تغييرات كيفيت بخار و شارجرمي، با ايجاد تغيير در الگوي جريان تأثيرات قابل توجهي بر نرخ انتقال حرارت و افت فشار در فرآيند جوشش جرياني خواهد داشت، به صورتي كه با افزايش كيفيت بخار و شار جرمي، ميزان انتقال حرارت افزايش يافته و با افزايش شار حرارتي داخلي، نرخ انتقال حرارت در محدوده جوشش هسته اي افزايش مي‌يابد. علاوه بر آن، در نقطه خشك‌شدگي جزئي و پس از آن، به دليل افزايش بخار، نرخ انتقال حرارت روند كاهشي خواهد داشت.