بررسي عددي اثرات جابه جايي موقعيت بال بر روي محدوده پايداري موشك پدافندي و اعتبارسنجي آن با نتايج تجربي

امروزه با توجه به پیشرفت روز افزون پردازندههاي محاسباتی و افزایش سرعت محاسبات و همچنین عدم كارآیی روشهاي تحلیلی در مدلهاي پیچیده و هزینه بالاي روشهاي تجربی، استفاده از روشهاي عددي جهت شبیهسازي جریان، اهمیت بیشتري پیدا كرده است. در این تحقیق، به بررسی عددي اثرات جابهجایی موقعیت بال بر روي محدوده پایداري پرداخته شده است. به همین منظور بررسی روي پنج مدل مختلف، شامل جابهجایی بال در پنج موقعیت در 1 و / راستاي محور طولی بدنه در رژیم مافوق صوت و اعداد ماخ 5 3/5 و زوایاي حمله صفر تا 20 درجه انجام شده است. از آنجاكه حل عددي جریان روي این مدلها نیازمند سرعت پردازش و حافظه بالایی است، از سیستم پردازش موازي استفاده گردیده است. در این شبیه سازي از معادلات جریان مغشوش ناویر استوكس تراكمپذیر سه بعدي پایا استفاده شده و براي حل عددي، از روش حجم محدود و حلكننده بر مبناي چگالی با فرمول بندي صریح و دقت مرتبه اول استفاده شده است. سیال به كار رفته، هوا با چگالی گاز ایدهال استفاده K-ε-RNG انتخاب و از شبكه بیسازمان و مدل آشفتگی شده است. نتایج حاصله، موقعیت مناسب بال جهت كاهش اثرات تداخلی و كاهش حاشیه استاتیكی و مانورپذیري موشك مورد نظر را در بر دارد. به منظور اعتبارسنجی و اطمینان از صحت نتایج بدست آمده، نتایج یكی از مدلها با نتایج موجود از تست تونل باد همان مدل كه در دانشگاه امام حسین(ع) انجام شده، مقایسه گردید و مشخص شد كه نتایج همخوانی بسیار خوبی با همدیگر دارند.