بررسي و مقايسه تاثير روش هاي ساخت تزريق در خلاء و دستي چندلايه هاي شيشه-اپوكسي بر روي ميزان كاهش خواص مكانيكي ناشي از جذب آب در محيط دريايي

روش هاي ساخت نقش مهمي در هزينه هاي توليد، كيفيت، دوام و طول عمر، سرعت توليد، سلامت نيروي انساني، استحكام و ديگر ويژگي هاي محصول دارند. با توجه به افزايش استفاده از مواد كامپوزيتي در زمينه هاي مختلف، روش هاي ساخت نيز جهت استفاده حداكثري از قابليت هاي آن ها مي بايست مورد توجه قرار گيرد. در اين مقاله به بررسي و مقايسه تاثير روش هاي ساخت تزريق در خلاء و دستي چندلايه هاي شيشه-اپوكسي بر روي ميزان كاهش خواص مكانيكي ناشي از جذب آب در محيط دريايي پرداخته شده است. چندلايه هاي ساخته شده به دو روش دستي و تزريق در خلاء از لايه-هاي شامل الياف بافته شده حصيري با دانسيته سطحي مختلف تشكيل شده است. قبل و بعد از قرارگيري نمونه هاي تست در آب شبيه سازي شده مطابق استاندارد، تست هاي مكانيكي خمش و كشش انجام شده است. نتايج نشان مي دهد كه چندلايه هاي ساخته شده به روش تزريق در خلاء ميزان جذب آب كمتري داشته و خواص مكانيكي آن ها نيز نسبت به چندلايه هاي ساخته شده به روش دستي كمتر كاهش يافته است.