بهينه سازي برگشت فنري در فرايند كشش عميق توسط نيروي ورق گير با الگوريتم ژنتيك وبرنامه نويسي پايتون

پديده برگشت فنري همواره از عيوب مطرح، در فرايند هاي شكل دهي بوده است. بررسي هاي زيادي براي پيداكردن عوامل برگشت فنري در فرايند هاي خم كاري انجام شده و اخيرا آزمايشاتي در زمينه بررسي عوامل موثر بر برگشت فنري در فرايند كشش عميق انجام شده است. در اين مقاله با كمك كد نويسي الگوريتم ژنتيك و روش المان محدود با زبان پايتون در اباكوس هربار تعداد زيادي فرايند شبيه سازي مي شود تا در بازه مشخصي از نيرو هاي ورقگير مقدار مناسب را براي كمترين ميزان برگشت فنري ارائه كند. در كد هاي نوشته شده ميتوان نوع فلز را با نوشتن اطلاعات آن وارد كرد و براي هر فلزي قابل اجرا ميباشد. هدف اصلي اين پروژه بهينه سازي ميزان برگشت فنري نسبت به نيروي ورق گير مي باشد، در اين مقاله عوامل ديگر از جمله جنس ورق، ضخامت ورق، ابعاد سنبه و ماتريس در تمامي مدل ها ثابت مي باشد. سه كد متفاوت براي سه نحوه محاسبه برگشت فنري نوشته شده است.