بهينه‌سازي استحكام اتصال در جوشكاري اصطكاكي اغتشاشي با بكارگيري روش تاگوچي و الگوريتم تبريد تدريجي

در اين مقاله ميزان تأثير پارامترهاي جوشكاري اصطكاكي اغتشاشي نقطه اي بر استحكام كششي اتصالات آلياژ آلومينيوم 7277 مورد مطالعه قرارگرفت. به منظور گردآوري داده‌هاي مورد نياز 16 تست جوشكاري بر اساس طرح L16 تاگوچي اجرا گرديد. سرعت دوراني، سرعت پيشروي عمودي و زمان ماند ابزار به عنوان پارامترهاي تنظيمي فرآيند انتخاب شده و در مقابل استحكام كششي‌ برشي اتصال به عنوان مشخصه خروجي در نظر گرفته‌ شد. به منظور ايجاد ارتباط بين پارامترهاي تنظيمي و مشخصه ي عملكردي استحكام از روش مدل سازي رگرسيوني استفاده شد. در مرحله پاياني به منظور تعيين مقادير بهينه پارامترهاي تنظيمي مدل رگرسيوني انتخاب شده، از الگوريتم تبريد تدريجي استفاده شد. در ادامه از روش سيگنال به نويز در روش تاگوچي نيز براي انتخاب سطوح بهينه پارامترهاي تنظيمي براي نيل به بيشترين مشخصه خروجي استفاده شد كه سرعت دوراني rpm 600 و نرخ پيشروي mm/min 5 و زمان ماند s 10 پيشنهاد شد. شايان ذكر است كه اثرات متقابل پارامترها نيز در نظر گرفته شد. لازم به ذكر است كه در انتها دقت رويكرد بهينه‌سازي پيشنهادي در اين تحقيق، با نتايج آزمايش‌هاي تجربي ارزيابي و صحه‌گذاري شد.