بهبود عملكرد سيكل تبريد اجكتوري با استفاده از مبدل حرارتي داخلي

با افزايش تقاضاي انرژي، سيستم‌هاي تبريد بر پايه اجكتور به‌دليل داشتن ويژگي‌هايي مانند مصرف كم‌تر انرژي، ساده و ازان‌تر بودن جايگزين مناسبي براي سيستم‌هاي تبريد تراكمي مي‌باشند. با اين حال مشكل اصلي اين سيستم‌ها پايين بودن ضريب عملكرد آن‌ها است. در اين پژوهش تأثير استفاده از مبدل حرارتي داخلي در سيكل تبريد اجكتوري بررسي شده‌است. دو مبدل حرارتي در نظر گرفته شده‌است كه يكي از آن‌ها بين خروجي اجكتور و ورودي ژنراتور و مبدل ديگر بين ورودي شير اختناق و خروجي اواپراتور قرار دارد. سيكل به‌صورت ترموديناميكي و اجكتور به‌صورت عددي به‌كمك ديناميك سيالات محاسباتي شبيه‌سازي شده‌است. مدل توسعه داده شده براي اجكتور با استفاده از از نتايج آزمايشگاهي اعتبارسنجي شده است. خواص مبرد از پايگاه داده NIST استخراج مي‌شود. همچنين هندسه اجكتور باتوجه به شرايط كاري سيكل براي چهار پارامتر محل خروجي نازل اوليه، قطر خروجي نازل اوليه، طول و قطر ناحيه سطح مقطع ثابت بهينه‌سازي مي‌شود تا بيشترين نسبت مكش و ضريب عملكرد سيكل بدست بيايد. استفاده از مبدل حرارتي باعث بالاتر رفتن دماي مبرد در ورودي‌هاي اجكتور مي‌شود كه موجب مي‌شود دماي خروجي اجكتور افزايش يابد، از طرفي اثر سرمايش در اواپراتور افزايش و انرژي حرارتي مورد نياز در ژنراتور كاهش مي‌يابد.