بررسي تجربي ادغام تيله هاي مايع فروفلوئيدي تحت ميدان مغناطيسي خارجي

تيله هاي مايع قطراتي هستند كه توسط يك لايه نانوذرات آبگريز پوشش داده شده اند و به سبب نيروي كم جهت حركت و عدم نياز به سطح آبگريز، در دهه اخير جايگاه ويژه اي در سيستم هاي ديجيتال ميكروفلوئيديكي پيدا كرده اند. استفاده از فروفلوئيد در ساخت تيله هاي مايع امكان كنترل مغناطيسي اين تيله ها را به‌صورت بي‌سيم فراهم مي كند. با توجه به نقش مهمي كه ادغام و تركيب مواد مختلف در آزمايشات شيميايي و زيستي در سيستم-هاي ديجيتال ميكروفلوئيديكي دارد، در اين پژوهش فرآيند ادغام دو تيله ي مايع فروفلوئيدي تحت تأثير ميدان مغناطيسي خارجي به‌طور تجربي بررسي‌شده است و نتيجه‌گيري‌شده است كه دو تيله-ي فروفلوئيدي زماني با همديگر ادغام مي شوند كه نيروي ميدان مغناطيسي به‌حدي باشد كه بتواند تماس بين هسته هاي تيله ها را برقرار كند. نتايج نشان مي‌دهد كه براي ادغام تيله‌هاي فروفلوئيدي ، با افزايش حجم به ميدان مغناطيسي كم‌تري نياز است. در اين پژوهش مشاهده شد كه ميدان مغناطيسي موردنياز براي ادغام دو تيله ي مايع كه هر كدام از آن‌ها حاصل ادغام شدن دو تيله ي كوچك‌تر باشند بيشتر از ميدان مورد نياز براي ادغام دو تيله است كه از ابتدا با همان حجم ساخته شده‌اند. همچنين براي ادغام دو تيله ي مايع با حجم هاي مختلف، نتايج نشان داد كه ميدان مغناطيسي مورد نياز تابعي از حجم تيله ي كوچك‌تر است و تنها با افزايش حجم يكي از تيله ها تغيير چشمگيري نمي كند.