بررسي تاثير ويسكوالاستيسيته بر روي عملكرد جاذب هاي غيرخطي انرژي

با توجه به افزايش روزافزون استفاده از جاذب هاي غيرفعال براي مهار ارتعاشات ناخواسته، مطالعات زيادي بر روي جاذب هاي انرژي به صورت ايده آل انجام شده است، اما فقدان مطالعات شرايط محيطي حقيقي بر روي اين جاذب ها حس مي شود. كار حاضر به بررسي تاثير ويسكوالاستيسيته بر روي پايداري و انشعابات هف و زين اسبي جاذب هاي غيرخطي انرژي مي پردازد. سيستم يك درجه آزادي در اين مقاله مورد مطالعه قرار گرفته و از روش هاي هامونيك بالانس، روش كانتينوشن (Continuation) و الگوريتم شبه طول قوس (Pseudo arc length) براي حل مساله استفاده شده است. نتايج نشان مي دهد كه ويسكوالاستيسيته بر روي بازه هاي فركانسي رخداد انشعابات هف و زين اسبي تاثير گذاشته و با افزايش پارامتر سختي ويسكوالاستيسيته، شرايط رخداد اين انشعابات را در بازه هاي بزرگتري از دامنه ي نيروي خارجي قرار داده و باعث كاهش بازه ي فركانسي رخداد انشعابات سدل و هف گردد. همچنين افزايش پارامتر ميرايي ويسكو اين پتانسيل را دارد كه ناپايداري سيستم را كاملاً از بين برده و دامنه پديده پرش را به تدريج كوچكتر و در نهايت از بين ببرد.