اثربخشي مهارت اجتماعي دانش آموزان بر يادگيري مشاركتي با ميانجي گري سبك هاي دلبستگي (مطالعه موردي: دانش آموزان پايه پنجم ابتدايي شهرستان نور)

هدف از اين اين پژوهش بررسي اثربخشي مهارت اجتماعي دانش آموزان بر يادگيري مشاركتي با ميانجي گري سبك هاي دلبستگي دانش آموزان پايه پنجم ابتدايي شهرستان نور بوده است. جامعه آماري اين پژوهش دانش آموزان پايه پنجم ابتدايي شهرستان نور بوده اند كه تعداد آنها 584 نفر بود. با استفاده از روش نمونه گيري تصادفي طبقه اي تعداد 232 نفر از دانش آموزان پايه پنجم ابتدايي شهرستان نور انتخاب شده اند. براي سنجش متغيرهاي پژوهش از پرسشنامه استفاده شد. براي سنجش يادگيري مشاركتي از پرسشنامه استاندارد يادگيري مشاركتي چو و ياولي (۲۰۰۷)، براي سنجش مهارتهاي اجتماعي از پرسشنامه گرشام و اليوت، (1990)و براي سنجش سبك دلبستگي از پرسشنامه كولينز و ريد (1990) استفاده شد.يافته هاي پژوهش نشان داد مولفه هاي مهارت هاي اجتماعي ؛ خود كنترلي ، همدلي و همكاري بر يادگيري مشاركتي تاثير مثبت و معني داري دارد. مولفه ابراز وجود مهارتهاي اجتماعي بر يادگيري مشاركتي تاثير معني داري ندارد. مولفه هاي مهارتهاي اجتماعي ؛ خود كنترلي ، همدلي ، ابراز وجود و همكاري بر سبك هاي دلبستگي تاثير مثبت و معني داري دارد. سبك دلبستگي در تاثير مهارت هاي اجتماعي بر يادگيري مشاركتي نقش ميانجي دارد.