پيش‌بيني سيستم مديريت ايمني و سلامت رواني در كاركنان شهرداري قم

هدف از تحقيق حاضر پيش‌بيني سيستم مديريت ايمني و سلامت رواني در كاركنان شهرداري قم بود. ماهيت تحقيق توصيفي از نوع پيمايشي است و به لحاظ روابط بين متغيرها از نوع همبستگي بود. جامعه آماري تحقيق شامل كليه كاركنان شهرداري قم بود (3560 نفر)؛ و نمونه آماري به صورت تصادفي بر اساس جدول مورگان 384 نفر تعيين گرديد. براي جمع‌آوري داده‌هاي موردنياز اين تحقيق و به‌منظور اندازه‌گيري متغيرهاي اين پژوهش از پرسشنامه سلامت روان گلدبرگ (1972) و سيستم مديريت ايمني فرناندز (2009) استفاده گرديد. روايي پرسشنامه‌ها موردبررسي و به تأييد صاحب‌نظران رسيده پايايي پرسشنامه‌ها به ترتيب (86/0) و (88/0) محاسبه گرديد. يافته‌هاي تحقيق نشان داد كه رابطه معناداري بين سيستم مديريت ايمني و سلامت رواني در كاركنان شهرداري قم وجود دارد. همچنين با توجه به ضريب تعيين 62 درصد از واريانس متغير سلامت رواني به‌وسيله متغير سيستم مديريت ايمن پيش‌بيني مي‌شود. به‌طوركلي اين نتايج را مي‌توان چنين استنباط كرد كه لازم است شهرداري قم كه متولي ايجاد محيطي ايمن و سلامت براي كاركنانش است، بايد متناسب با تنوع طيف مختلفي از ديدگاه‌ها، نيازها و علايق كاركنان به مديريت شرايط كاري، توسعه فرهنگ رعايت موارد ايمني و استفاده از تجهيزات و امكانات ايمني اقدام لازم را برنامه ريزي و به مرحله اجرا درآورد.