بررسي رابطه ذهن آگاهي با استرس شغلي كاركنان در ادارات امور مالياتي استان مازندران

ذهن آگاهي براي افزايش توجه، كاهش سرگرداني ذهن و كاهش اختلال در تنظيم احساسات بكار مي رود و اين امر موجب كاهش استرس شغلي خواهد شد. هدف اصلي تحقيق حاضر بررسي رابطه ذهن آگاهي با استرس شغلي كاركنان در ادارات امور مالياتي استان مازندران مي باشد. روش تحقيق توصيفي از نوع همبستگي و از لحاظ هدف كاربردي بوده و جامعه آماري كاركنان ادارات امور مالياتي استان مازندران مي باشند كه به كمك فرمول كوكران و از روش نمونه گيري تصادفي با تخصيص متناسب 217 نفر به عنوان نمونه آماري انتخاب شدند. ابزار گردآوري داده ها شامل پرسشنامه ذهن آگاهي بائر و همكاران (2006) با پايايي 911/0 و همچنين پرسشنامه استرس شغلي بولم و همكاران (2022) با پايايي 867/0 مي باشد. براي سنجش روايي پرسشنامه ها از تحليل عاملي تاييدي استفاده شده است. روش تجزيه و تحليل داده ها، با استفاده از آمار توصيفي و آمار استنباطي(شامل: آزمون كولموگروف- اسميرنف و آزمون ضريب همبستگي پيرسون) به كمك نرم افزار SPSS انجام شد. يافته هاي تحقيق نشان داد كه بين ذهن آگاهي و مولفه هاي آن (مشاهده، توصيف، عمل توام با هوشياري، غيرقضاوتي بودن و غيرواكنشي بودن) با استرس شغلي رابطه معكوس و معناداري وجود دارد.