واكاوي دلالت‌هاي تربيتي ژئوفيلوسوفي با تاكيد بر انديشه‌هاي ژيل دلوز

هدف از پژوهش حاضر بررسي دلالت‌هاي تربيتي ژئوفلسفه با تاكيد بر انديشه‌هاي ژيل دلوز مي‌باشد. روش پژوهش حاضر كيفي و از نوع تحليل مفهوم مي‌باشد.يافته‌هاي پژوهش بيانگر آن است كه تعليم و تربيت در ژئوفلسفه با مشاركت كساني كه در فرآيند يادگيري درگير هستند ساخته و مذاكره مي شود. اين جامعه به‌عنوان برنامه درسي عمل مي‌كند و به طور خود به خودي خود و موضوع يادگيري خود را شكل مي‌دهد. يادگيري هميشه در ناخودآگاه و از طريق ناخودآگاه صورت مي‌گيرد، در نتيجه پيوند همدستي عميق بين طبيعت و ذهن برقرار مي‌شود. دلوز بيان مي كند كه يادگيري يك فرايند لزوماً متقابل و رابطه‌اي است و شامل عناصر غيرمرتبط است كه پرسش از دانش پذيرفته‌شده را امري ضروري مي‌سازد و همكاري مشترك پيرامون مشكلات دانش را ضروري مي‌سازد. در ازتباط با محيط خلاق استدلال دلوز و گاتاري اين است كه فلسفه براي خلاقيت بايد با آن شرايط منطبق باشد و تنها زماني مي تواند خلاقيت داشته باشد كه دوستي و آزادي عقيده در كنار هم باشد. بنابراين، محيط‌هاي خلاق را نه به‌عنوان نتيجه‌ي فضا، بلكه به‌عنوان چيزي كه بايد در فضا ادغام شود يا در مكان خاصي وجود داشته باشد، بايد در نظر گرفته شود تا بتواند فعال باشد. به نظر مي‌رسد پيش‌شرط اصلي براي هر محيط خلاق امروزي همان چيزي است كه در زمان باستان نهادينه شدن فلسفه و علم آغاز شد. دليل وجود فلسفه در يونان اين بود كه به گروه‌هايي از فيلسوفان اجازه داده شد در يك سيستم پروتودمكراتيك ساكن شوند، تأمل كنند و تدريس كنند.