ارائه شناسايي ابعاد بازيگري احساسي مديران دانشگاه هاي آزاد اسلامي استان گيلان

بروز جلوه هاي عاطفي مثبت در تعاملات مديران، مانند لبخند زدن و ابراز صميميت روي كاركنان تأثيرات مثبت و عميقي دارد. پژوهش حاضر با هدف شناسايي ابعاد و شاخص هاي بازﯾﮕﺮي اﺣﺴﺎﺳﯽ ﻣﺪﯾﺮان دانشگاه هاي آزاد اﺳﻼﻣﯽ اﺳﺘﺎن ﮔﯿﻼن انجام شد. روش پژوهش كيفي با رويكرد تحليل محتوا و جامعه آماري پژوهش را كليه مديران دانشگاه هاي آزاد اسلامي استان گيلان تشكيل مي دادند كه از روش نمونه گيري هدفمند و با در نظر گرفتن قانون اشباع تعداد 10 نفر به عنوان نمونه انتخاب شدند. ابزار گردآوري اطلاعات مصاحبه نيمه ساختار يافته بوده و نتايج يافته هاي كيفي پژوهش به روش تحليل محتوا نشان داد كه مدل نقش بازيگري احساسي مديران دانشگاه هاي آزاد اسلامي گيلان داراي 60 شاخص در قالب 8 مؤلفه و 2 بُعد است. نتايج يافته ها نشان داد كه ابعاد بازيگري احساسي در بُعد بازيگري باطني شامل 5 مؤلفه (همدلي احساسي، درگيري شغل احساسي، تلاش احساسي، فاصله احساسي و قاطعيت) و در بُعد بازيگري ظاهري شامل 3 مؤلفه (روحيه، انعطاف پذيري و اعتماد به نفس) است. با توسعه كلي اقتصاد خدمات و رقابت فزاينده ميان ارائه دهندگان خدمات، مفهوم احساسات در محل كار اهميت زيادي پيدا كرده است و از آنجايي كه دانشگاه ها و مراكز آموزش عالي از جمله سازمان هاي مهم محسوب مي شوند كه نقشي استراتژيك در پيشبرد اهداف كشور دارند بنابراين پيشنهاد مي گردد، دانشگاه ها براي كاركنان خود برنامه هاي آموزشي لازم در راستاي تقويت بازيگري احساسي و استراتژيهاي آن ترتيب دهند تا كاركنان از اين طريق قادر به اعمال موثر بازيگري احساسي و در نتيجه افزايش رضايت ارباب رجوع گردند.