پيش بيني تعلق‌خاطر به مدرسه و توانمندسازي شغلي با انگيزش كاري در دبيران تربيت‌بدني شهر بيرجند

هدف از پژوهش حاضر پيش بيني تعلق‌خاطر به مدرسه و توانمندسازي شغلي با انگيزش كاري در دبيران تربيت‌بدني شهر بيرجند مي‌باشد. روش تحقيق از نوع توصيفي- همبستگي مي‌باشد و به شكل ميداني انجام‌شده است. جامعه آماري تحقيق شامل كليه دبيران تربيت‌بدني شهر بيرجند با تعداد 245 نفر مي‌باشد كه با مراجعه به جدول مورگان تعداد 155 نفر به عنوان نمونه آماري انتخاب شدند. براي گردآوري اطلاعات از پرسشنامه توانمند سازي كاركنان اسپريتزر و ميشرا (1992)، پرسشنامه انگيزش شغلي هرزبرگ (1995)و پرسشنامه‌ تعلق‌خاطر شافلي (2003) استفاده گرديد. براي تجزيه‌وتحليل نتايج داده‌ها از آزمون ضريب همبستگي پيرسون و رگرسيون خطي ساده با استفاده از نرم‌افزار اس.پي.اس.اس استفاده شد. نتايج تحقيق نشان داد كه انگيزش كاري توان پيش بيني تعلق‌خاطر به مدرسه و توانمندسازي شغلي در دبيران تربيت‌بدني شهر بيرجند را دارد. در نتيجه توانمندسازي شغلي و افزايش انگيزش كاري در دبيران تربيت‌بدني شهر بيرجند مي‌تواند به بهبود عملكرد و كيفيت تدريس آن‌ها كمك كند. برگزاري دوره‌هاي آموزشي و آموزش مداوم براي دبيران تربيت‌بدني مي‌تواند به آن‌ها كمك كند تا مهارت‌ها و دانش خود را به‌روز رساني كنند. اين آموزش‌ها باعث افزايش اطلاعات و مهارت‌هاي دبيران مي‌شوند و انگيزه‌ي آن‌ها را براي بهبود عملكرد و ارائه خدمات بهتر افزايش مي‌دهند. كلمات كليدي: ، ،،