تبيين ارتباط يادگيري سازماني و حمايت اجتماعي با نقش واسطه اي چابكي در معلمان تربيت‌بدني شهر اصفهان

هدف اصلي اين تحقيق تبيين ارتباط يادگيري سازماني و حمايت اجتماعي با نقش واسطه اي چابكي در معلمان تربيت‌بدني شهر اصفهان است. روش تحقيق از نوع توصيفي – پيمايشي از نوع همبستگي مي‌باشد. جامعه آماري كليه معلمان تربيت‌بدني شهر اصفهان به تعداد 1221 نفر بودند. با مراجعه به جدول مورگان تعداد 297 نفر به عنوان نمونه آماري به شكل تصادفي ساده انتخاب شدند. محقق از پرسشنامه استاندارد چابكي سازماني مهربان (1393)، پرسشنامه حمايت اجتماعي فيليپس (1986) و پرسشنامه يادگيري سازماني سنگه (1995) براي جمع‌آوري داده‌هاي آماري استفاده كرد. در بخش آمار استنباطي آزمون‌هاي تحليل واريانس، ضريب آلفاي كرونباخ و مجذور ضريب همبستگي استفاده شد. نتايج نشان داد همبستگي بين متغيرهاي يادگيري سازماني و حمايت اجتماعي برابر 44/0 به‌دست‌آمده، همچنين با توجه به ضريب تعيين 19 درصد از واريانس متغير يادگيري سازمانيبه‌وسيله متغير حمايت اجتماعي پيش‌بيني مي‌شود. همچنين نشان مي‌دهد ضريب همبستگي بين متغيرهاي چابكي سازماني و حمايت اجتماعي برابر 59/0 به‌دست‌آمده، همچنين با توجه به ضريب تعيين 34 درصد از واريانس متغير چابكي سازماني به‌وسيله متغير حمايت اجتماعي پيش‌بيني مي‌شود. درنتيجه ايجاد و استقرار نظام پاداش يا تنبيه مبني بر حمايت اجتماعي توسط معلمان تربيت‌بدني بر مبناي اهداف كاركردي از پيش تعيين‌شده سازمان موجب تقويت چابكي سازمان و درنتيجه افزايش يادگيري سازماني در بين معلمان خواهد شد.