بررسي و ارتباط الهه زايش شهر تاريخي سيمره با قرآن

نقش‌مايه قاب دايره شكل گچ‌بري شهر تاريخي سيمره درهّ شهر، شامل نقش انسان برهنه اي است كه كودكي را در شكم دارد. سر و جزئيات صورت با نقوش گياهي طراحي‌شده و دو درخت نخل به‌صورت قرينه از دو سوي سر انسان روييده است. شكم، ويژگي بارز نقش مايه گچ‌بري است و چارچوب كلي و شيوه طرح سه رخ و اندازه بسيار بزرگش، توجه بيننده را به‌سوي بچه داخل شكم اين پيكره سوق داده؛ و به‌صراحت باردار بودن آن را در ذهن بيننده به‌عنوان الهه زايش القاء مي نمايد. اين مادينه كيست؟ فرزند او كيست؟ و اين نقش مايه انساني چه معنايي داشته است؟ اين‌ها سؤالاتي هستند كه دست‌ساخت‌ها و خرده‌ريزهاي يافت شده در شهر تاريخي سيمره نمي توانند به آن‌ها جواب بدهند. جستار ريشه هاي اين نقش مايه گچ بري شده انساني نشان هنده رشد جنين، بارداري، آفرينش احسن بودن در قرآن و اشاره به معاد در ساخت اين نقش مايه دخيل بوده، ياري نموده، باملاحظه نقش حاملگي در آفرينش اسطوره‌اي خاورميانه باستان نيز هدايت مي شويم. در يك نتيجه‌گيري زودهنگام، بر اين باورم كه اين نقش مايه از سنت طولاني و اعتقاد به معاد و اشاره به قرآن، آفرينش كيهان و رستني ها توسط زنان، متأثر شده و اين مفهوم، مركزيت بنيادين در كاركرد اين نقش مايه داشته است.